جراحی جداشدگی شبکیه : اگر شبکیه چشم شما از بافت های چشم شما جدا شود، ممکن است مشکلات بینایی فوری را تجربه کنید، از جمله:
- تاری دید
- از دست دادن نسبی بینایی
- جرقه های ناگهانی نور در میدان دید شما
جداشدگی شبکیه یک اورژانس پزشکی است. برای کمک به کاهش خطر از دست دادن دائمی بینایی باید به سرعت درمان شود. جراحی می تواند شبکیه جدا شده را ترمیم کند. اغلب این جراحی را می توان تحت بی حسی موضعی که به اطراف چشم تزریق می شود انجام داد.
با این حال، بهبودی ممکن است زمان بیشتری طول بکشد. احتمالاً تا چند روز پس از جراحی عوارض جانبی کوتاه مدتی مانند آبریزش چشم و تاری دید را تجربه خواهید کرد. بینایی منظم ممکن است به مدت 2 تا 4 هفته برنگردد. برخی از افراد ممکن است برای اصلاح کامل مشکلات بینایی پس از جدا شدن شبکیه به جراحی های اضافی نیاز داشته باشند.
پیوند قرنیه
اگر قرنیه چشم شما آسیب ببیند یا بیمار شود، پیوند قرنیه یا کراتوپلاستی ضروری است. در طول این عمل، جراح قرنیه را با بافت قرنیه اهدایی جایگزین می‌کند. پس از بهبودی، بافت جدید باید بینایی را بازیابی کند. بهبودی پس از پیوند قرنیه می تواند چندین ماه طول بکشد. اکثر عوارض جانبی کوتاه مدت، از جمله تاری دید، می توانند چند هفته یا بیشتر ادامه داشته باشند.
پزشک ممکن است از شما بخواهد که برای چند روز از محافظ یا پد چشم استفاده کنید تا به بهبود بافت کمک کند. پس از برداشتن آن، عوارض جانبی مانند تاری دید ممکن است هنگام تنظیم مجدد چشمان شما رخ دهد. پزشک احتمالاً برای کمک به کاهش عوارض جانبی، قطره های چشمی دارویی تجویز می کند. ممکن است برای دید واضح در دراز مدت به عینک و لنزهای تماسی نیاز باشد.
این فقط جراحی های چشم نیست که می تواند باعث تاری دید شود. مطالعه ای در سال 2002 نشان می دهد که تاری دید می تواند پس از چندین نوع جراحی دیگر، به ویژه آنهایی که نیاز به بیهوشی عمومی دارند، رخ دهد. تاری دید بیشتر پس از جراحی های فیوژن قلب و ستون فقرات دیده می شود. ممکن است پس از جراحی های سر و گردن و برخی از اقدامات ارتوپدی نیز رخ دهد. (منبع)
برای مطلب مرتبط به این مقاله سری بزنید