چه عوارضی با اختلال عملکرد لنفاوی مرتبط است؟ برخی عفونت‌ها ممکن است همراه با لنف ادم رخ دهند، مانند سلولیت یا لنفانژیت. سلولیت نوعی عفونت باکتریایی پوست است. این عفونت مربوط به تغییرات پوستی است که اغلب همراه با لنف ادم رخ می‌دهد و به باکتری‌ها اجازه می‌دهد به بافت‌های عمیق‌تر دسترسی پیدا کنند.
لنفانژیت می‌تواند به دلیل عفونت باکتریایی، ویروسی یا قارچی عروق لنفاوی باشد. علائم عفونت شامل یک لکه قرمز رگه‌دار یا لکه‌دار در ناحیه آسیب‌دیده است. سایر علائم رایج عبارتند از:
- تب
- خارش
- لرز
اختلال عملکرد لنفاوی چگونه تشخیص داده می‌شود؟
پزشک شما معاینه فیزیکی انجام می‌دهد و از شما در مورد سابقه پزشکی‌تان سوال می‌کند. در صورت مشکوک بودن به اختلال عملکرد لنفاوی، ممکن است آزمایش‌های تصویربرداری را تجویز کند. یکی از آزمایش‌های احتمالی، لنفانژیوگرام است که نوعی اشعه ایکس است که از رنگ کنتراست برای نشان دادن مسیر غدد لنفاوی و عروق لنفاوی شما با وضوح بیشتر استفاده می‌کند.
پزشک شما ممکن است رنگ را به ناحیه‌ای بین انگشتان پا یا در ناحیه کشاله ران تزریق کند. تصاویر اشعه ایکس می‌توانند ناهنجاری‌های سیستم تخلیه لنفاوی شما را نشان دهند. ممکن است به جای اشعه ایکس سنتی از MRI استفاده شود.
لنف ادم چگونه طبقه‌بندی می‌شود؟
لنف ادم معمولاً بر اساس شدت آن به مراحل زیر طبقه‌بندی می‌شود: مرحله ۰ (نهفته). هیچ تغییر قابل مشاهده‌ای مشاهده نمی‌شود، اما ممکن است متوجه تغییراتی در حس، اغلب با درد یا سفتی، شوید.
- مرحله ۱ (خفیف). تورم در ناحیه آسیب‌دیده می‌تواند در طول روز تغییر کند. وقتی روی آن فشار می‌دهید، بافت فرورفتگی را حفظ می‌کند (ادم گود). هیچ تغییر دائمی در پوست وجود ندارد.
- مرحله ۲ (متوسط). تورم دائمی‌تری وجود دارد که در آن بافت شما در لمس اسفنجی احساس می‌شود. التهاب و ضخیم شدن پوست رخ می‌دهد.
- مرحله ۳ (شدید). احتباس مداوم مایعات وجود دارد. ناحیه آسیب‌دیده سفت و بسیار بزرگ می‌شود. تغییرات پوستی دائمی هستند و اغلب از دست دادن عملکرد وجود دارد.
اختلال عملکرد لنفاوی چگونه درمان می‌شود؟
اهداف درمان، کاهش زودهنگام و تا حد امکان تورم و حفظ دامنه حرکت و عملکرد ناحیه آسیب‌دیده است.
مراقبت در منزل
فشرده‌سازی یک درمان مهم برای لنف ادم است. فشرده‌سازی اندام آسیب‌دیده، مایعات لنفاوی را تشویق می‌کند تا با الگوی گردش خون طبیعی‌تری به سمت تنه شما حرکت کرده و از بازو یا پا خارج شوند. پیچیدن محکم بازو یا پا با یک بانداژ الاستیک یا پوشیدن لباس فشاری، فشار مداوم را روی ناحیه متورم حفظ می‌کند. این کار باعث کاهش اندازه اندام، کاهش فشار روی پوست و بهبود تحرک می‌شود.
لباس‌های فشاری
چه عوارضی با اختلال عملکرد لنفاوی مرتبط است؟ لباس‌های فشاری، جوراب‌ها، جوراب‌های ساق بلند یا آستین‌های مخصوصی هستند که به طور محکم روی اندام متورم قرار می‌گیرند. پزشک شما ممکن است خرید لباس‌های فشاری با درجه یا سطح خاصی از فشرده‌سازی را پیشنهاد کند. (منبع)
لطفا مقالات مرتبط دیگر را مطالعه کنید