علائم دیابت نوع 1 : علاوه بر اینکه فردی که به طور کلی احساس ناخوشی می کند، علائم و نشانه های کلاسیک دیابت نوع 1 تشخیص داده نشده در زیر آمده است. اگر شما یا فردی که می شناسید هر یک از علائم زیر را برای چندین هفته بدون بهبودی تجربه کرده اید، فوراً به دنبال کمک پزشکی اورژانسی باشید:
- تکرر ادرار
- کاهش وزن سریع
- تشنگی شدید (تشنگی رفع نشدنی)
- نفس با بوی میوه
- تاری دید
- بدن درد
- تب
- در صورت فرو رفته
- صورت برافروخته
T1D گاهی اوقات ممکن است با آنفولانزا یا ویروس دیگری اشتباه گرفته شود، بنابراین اگر احساس خوبی ندارید و هر یک از علائم ذکر شده را دارید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.
چه چیزی باعث دیابت نوع 1 در نوجوانان می شود؟
هیچ دلیل شناخته شده ای برای T1D وجود ندارد، اما محققان معتقدند که ترکیبی از ژنتیک و محرک های محیطی مانند یک ویروس است. سابقه خانوادگی این بیماری نیز ممکن است نقش داشته باشد. برای اینکه فردی به T1D مبتلا شود، باید عوامل خطر را از هر دو والدین به ارث ببرد یا عوامل خطر ژنتیکی و محرک های محیطی مانند ویروس را تجربه کند.
بسیاری از افراد سابقه خانوادگی T1D دارند و هرگز به این بیماری مبتلا نمی شوند و بسیاری از افراد بدون سابقه خانوادگی به T1D مبتلا می شوند. یک مطالعه در سال 2018 نشان می دهد که کودکانی که در معرض انتروویروس ها قرار می گیرند بیشتر در معرض ابتلا به T1D هستند.
سایر عوامل خطر برای T1D عبارتند از:
- جنسیت: مردان نسبت به زنان بیشتر مستعد ابتلا به T1D هستند.
- نژاد/قومیت: قفقازی های غیر اسپانیایی بیشتر به T1D مبتلا می شوند.
- محل زندگی شما: T1D در کشورهای دورتر از خط استوا شایع تر است.
- اتوآنتی بادی های مرتبط با دیابت: وجود اتوآنتی بادی های مرتبط با دیابت در بدن شما یک عامل خطر است.
- سطوح پایین ویتامین D: کاهش سطح ویتامین D ممکن است یک عامل خطر باشد.
- یکی دیگر از بیماری های خودایمنی: اگر بیماری های خود ایمنی دیگری مانند بیماری سلیاک، مولتیپل اسکلروزیس، آرتریت روماتوئید یا لوپوس دارید، ممکن است در معرض خطر بیشتری باشید.
دیابت نوع 1 در نوجوانان چگونه تشخیص داده می شود؟
تشخیص رسمی T1D نیاز به آزمایش خون دارد که در آن قند خون فرد اندازه گیری می شود (فقط یک قطره خون مورد نیاز است). این در مطب پزشک یا در بیمارستانی با گلوکومتر استاندارد اتفاق می افتد. به طور معمول سطح گلوکز خون برای افراد بدون دیابت بین 70 تا 140 میلی گرم در دسی لیتر است.
فردی با سطح گلوکز خون 126 میلی گرم در دسی لیتر یا بالاتر در بیش از یک مورد برای دیابت نشان داده شده است، اما فردی که T1D علامتی دارد، می توان قند خونش تا 900 میلی گرم در دسی لیتر یا بیشتر را تشخیص داد و در حالی که بیمار مبتلا به این بیماری است. در کتواسیدوز دیابتی (DKA).
حدود 40 درصد از موارد T1D با DKA تشخیص داده می شود، که یک عارضه کشنده دیابت تشخیص داده نشده است که در آن سطح قند و کتون خون فرد به حدی بالا است که خون اسیدی می شود. یک مطالعه در سال 2019 اشاره کرد که میزان DKA هنگام تشخیص در افراد جوان بین سال‌های 2010 و 2017 از 41 درصد به 58 درصد افزایش یافته است.
DKA معمولاً پس از اینکه سطح قند خون به مدت چند ساعت یا چند روز از 250 میلی گرم در دسی لیتر فراتر رفت، همراه با وجود کتون ها در خون و ادرار ایجاد می شود. این بیماری زمانی ایجاد می شود که بدن نتواند گلوکز مصرفی را متابولیزه کند زیرا انسولین در دسترس نیست. این منجر به بدتر شدن سریع می شود و نیاز به مراقبت فوری پزشکی فوری دارد. تشخیص DKA معمولاً در بیمارستان انجام می شود. اگر فردی برای T1D اندیکاسیون داشته باشد، معمولاً آزمایش‌های خونی بعدی انجام می‌شود، از جمله آزمایش هموگلوبین A1C، که میانگین سطح گلوکز خون را در دوره 3 ماهه قبل اندازه‌گیری می‌کند. (منبع)
برای مطلب مرتبط به این مقاله سری بزنید