هر آنچه که باید در مورد مثانه بیش فعال بدانید : مثانه بیش فعال (OAB) باعث میل ناگهانی به ادرار می شود. همچنین می تواند باعث از دست دادن غیرارادی ادرار شود که به عنوان بی اختیاری شناخته می شود. مثانه بیش فعال حدود 33 میلیون آمریکایی را تحت تاثیر قرار می دهد. زنان بیشتر از مردان مبتلا می شوند.
مدیریت علائم ممکن است دشوار باشد زیرا مثانه بیش فعال ممکن است غیرقابل پیش بینی باشد. این می تواند باعث شود برخی از افراد مبتلا به این بیماری فعالیت های اجتماعی خود را محدود کنند که می تواند بر کیفیت زندگی شما تأثیر بگذارد. همچنین می تواند باعث انزوا و پریشانی عاطفی شود.
اما چندین روش درمانی وجود دارد که می تواند به شما در مدیریت علائم کمک کند. درمان مثانه بیش فعال همچنین می تواند دیدگاه شما را بهبود بخشد و بروز بی اختیاری را کاهش دهد.
علائم مثانه بیش فعال
تجربه بی اختیاری گاه به گاه به این معنی نیست که مثانه بیش فعال دارید. نشت ادرار ممکن است به دلایل دیگری اتفاق بیفتد، مانند اگر خیلی سخت می خندید. همچنین اگر برای مدت طولانی با میل به ادرار کردن مبارزه کرده اید، ممکن است از دست دادن ادرار را تجربه کنید.
مثانه بیش فعال با تکرر و فوریت ادرار تعیین می شود. علائم عبارتند از:
- نیاز فوری و غیرقابل کنترل به ادرار کردن
- از دست دادن غیر ارادی مکرر ادرار
- تکرر ادرار (بیش از هشت بار در یک دوره 24 ساعته)
- بیدار شدن بیش از یک بار در شب برای استفاده از حمام
علائم مثانه بیش فعال می تواند تغییر کند. آنها ممکن است از فردی به فرد دیگر نیز متفاوت باشند، که می تواند تشخیص این موضوع را بدون کمک پزشک دشوار کند. دانستن علائم مثانه بیش فعال می تواند به شما کمک کند درمان های بهتری را سریعتر پیدا کنید.
درمان مثانه بیش فعال
چندین روش درمانی برای کمک به مدیریت علائم OAB در دسترس هستند. این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:
فیزیوتراپی کف لگن
فیزیوتراپیست هایی هستند که در عضلات لگن تخصص دارند. از طریق تمرینات هدفمند عضلانی و تقویت، آنها می توانند به مدیریت انواع مشکلات ادراری از جمله فوریت، تکرار و علائم شبانه کمک کنند.
دارو
داروهایی که مثانه بیش فعال را درمان می کنند بر دو اثر تمرکز دارند: تسکین علائم و کاهش دوره های اضطرار و بی اختیاری. این داروها شامل تولترودین (Detrol، Detrol LA)، تروسپیوم (Sanctura) و میرابگرون (Myrbetriq) است.
داروهای OAB ممکن است عوارض جانبی از جمله خشکی چشم، خشکی دهان و یبوست ایجاد کنند. در مورد عوارض جانبی احتمالی داروهای مثانه بیش فعال و ملاحظات دیگر بخوانید.
بوتاکس
دوزهای کوچک بوتاکس می تواند به طور موقت عضلات مثانه را فلج یا ضعیف کند. این امر مانع از انقباض بیش از حد آنها می شود که می تواند علائم مثانه بیش فعال را کاهش دهد. اثرات تزریق معمولاً شش تا هشت ماه طول می کشد، بنابراین ممکن است به درمان های مکرر نیاز داشته باشید.
تحریک اعصاب
این روش سیگنال الکتریکی اعصابی را که تکانه ها را به مثانه می برند تغییر می دهد. تحریک الکتریکی را می توان با استفاده از یک سیم کوچک وارد شده در قسمت پایین کمر یا یک سوزن کوچک که از طریق پوست ساق پا وارد می شود انجام داد.
اگرچه به وضوح مشخص نشده است، برخی از تحقیقات منبع معتبر نشان داده اند که این می تواند فرکانس و فوریت مثانه بیش فعال را کاهش دهد.
عمل جراحی
اگر علائم شما با دارو، تحریک اعصاب یا درمان های دیگر بهبود نیابد، پزشک ممکن است جراحی را برای افزایش ظرفیت مثانه پیشنهاد دهد.
مثانه بیش فعال باعث
هر آنچه که باید در مورد مثانه بیش فعال بدانید : کلیه های شما ادرار تولید می کنند و آن ادرار به سمت مثانه شما می رود. سپس مغز شما سیگنال هایی را ارسال می کند که به بدن شما می گوید ادرار کند. عضلات کف لگن شما شل می شوند و اجازه می دهند ادرار از بدن شما خارج شود.
مثانه بیش فعال باعث انقباض غیر ارادی عضلات مثانه شما می شود. این احساس نیاز به ادرار مکرر را ایجاد می کند حتی اگر مثانه شما پر نباشد. (منبع)
لطفا مقالات مرتبط دیگر را مطالعه کنید