اثرات استرس سمی بر سلامتی چیست؟ استرس سمی می تواند چندین اثر منفی بر سلامت روانی، عاطفی و جسمی کودک داشته باشد. مطالعات نشان می دهد که تجربه تروما در طول 3 سال اول زندگی می تواند منجر به افزایش خطر ابتلا به بیماری هایی شود که بر عملکردهای متعدد بدن تأثیر می گذارد. ترومای دوران کودکی با خطر بیشتری برای ایجاد شرایط مزمن در بزرگسالی مرتبط است، مانند:
- بیماری کلیوی
- دیابت
- بیماری قلبی عروقی
- اضافه وزن یا چاقی
- بیماری انسداد مزمن ریه (COPD)
- آسم
همچنین می تواند بر سلامت روان کودک تأثیر بگذارد و منجر به شرایط و علائمی مانند:
- افسردگی
- اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
- سوء مصرف مواد
- افکار و تلاش برای خودکشی
چگونه از کودکی که استرس سمی دارد حمایت کنیم؟
پاگر کودک استرس سمی را تجربه می کند، مداخله زودهنگام حیاتی است. یک متخصص مراقبت های بهداشتی، مانند یک متخصص اطفال، می تواند با شما همکاری کند تا حمایت مناسب مورد نیاز را شناسایی کند. اگر کودکی تجربه نامطلوب دوران کودکی داشته است و شما با پزشک صحبت کرده اید، راه های زیادی وجود دارد که می توانید از او حمایت کنید. این شامل اطمینان از اینکه آنها:
- هر شب در یک محیط امن و راحت به اندازه کافی بخوابید
- یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید که حاوی مواد مغذی کافی برای کمک به رشد آنها باشد
- حداقل 60 دقیقه در روز فعالیت داشته باشید تا هرگونه استرس را از بین ببرید، مانند وقت گذاشتن برای ورزش از طریق بازی
- فضایی برای صحبت در مورد هر گونه نگرانی با والدین یا قیم داشته باشید
- یاد بگیرید که چگونه استراحت کنید و آرام شوید، که ممکن است شبیه شرکت در یک سرگرمی ملایم بعد از مدرسه باشد
- مهمتر از همه، این مهم است که کودک احساس امنیت و مراقبت کند. برای یادگیری سیگنال های استرس فرزندتان وقت بگذارید و به او کمک کنید بفهمد چگونه می تواند با عوامل استرس زا کنار بیاید و آنها را رها کند.
علائم استرس سمی چیست؟
اثرات استرس سمی بر سلامتی چیست؟ علائم استرس سمی رایج عبارتند از: احساس اضطراب، ناتوانی در خواب و دشواری در آرامش.
شایع ترین منبع استرس سمی دوران کودکی چیست؟
شایع ترین منبع استرس سمی دوران کودکی اغلب سوء استفاده است که می تواند منجر به اثرات منفی طولانی مدت بر ذهن و بدن شود.
چگونه می توانم به فرزندم کمک کنم تا با استرس سمی کنار بیاید؟
اگر کودک شما استرس سمی را تجربه می کند، مهم است که با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مانند یک متخصص اطفال صحبت کنید. آنها می توانند علائم کودک را تجزیه و تحلیل کنند و یک برنامه درمانی موثر را برای اطمینان از دریافت حمایت مناسب شناسایی کنند. (منبع)
لطفا مقالات مرتبط دیگر را مطالعه کنید