تشخیص اختلال دوقطبی : طبق راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم (DSM-5)، تشخیص اختلال دوقطبی نوع یک یا دو مستلزم وجود سه (یا بیشتر) از علائم زیر است (چهار مورد اگر خلق فقط تحریک‌پذیر باشد):
اعتماد به نفس کاذب یا احساس خودبزرگ‌بینی
- کاهش نیاز به خواب (ممکن است پس از تنها چند ساعت خواب احساس آرامش کند)
- حرف زدن بیش از حد یا فشار برای ادامه صحبت
- افکار مسابقه‌ای یا ایده‌های عجیب و غریب
مشغول شدن به فعالیت‌هایی که خطر بالایی برای عواقب دردناک دارند (خریدهای کنترل نشده، سرمایه‌گذاری‌های تجاری بی‌ملاحظه یا بی‌احتیاطی جنسی)
به راحتی حواسش پرت می‌شود
تمرکز بیش از حد بر فعالیت‌های هدف‌گرا (چه اجتماعی، چه در مدرسه/محل کار یا جنسی) یا آشفتگی روانی-حرکتی در اختلال دوقطبی نوع یک، دوره شیدایی باید حداقل ۱ هفته طول بکشد و بیشتر روز، تقریباً هر روز (یا کمتر در صورت لزوم بستری شدن در بیمارستان) وجود داشته باشد.
در اختلال دوقطبی نوع II، هیپومانیا (نوعی شیدایی با شدت کمتر) باید حداقل ۴ روز متوالی طول بکشد و تقریباً هر روز، در بیشتر ساعات روز وجود داشته باشد. هیپومانیا ممکن است به جای یک اختلال ناتوان‌کننده، مانند یک خلق و خوی عالی احساس شود. اختلال دوقطبی نوع II همچنین به حداقل یک دوره افسردگی نیاز دارد.
گزینه‌های درمانی برای افسردگی دوقطبی
اختلال دوقطبی یک اختلال مزمن است و بنابراین به یک برنامه درمانی طولانی مدت نیاز دارد، حتی زمانی که علائم قابل توجهی ندارید. داروهای اختلال دوقطبی می‌توانند به تثبیت خلق و خوی شما کمک کنند تا بتوانید کارهای روزانه خود را با کمترین وقفه ممکن انجام دهید. درمان شناختی رفتاری (CBT)، نوعی روان‌درمانی، برای افراد مبتلا به اختلال دوقطبی نیز مؤثر است. CBT یک درمان هدفمند است که به شما در شناسایی و تغییر الگوهای فکری نادرست یا مضر کمک می‌کند.
تحقیقات نشان می‌دهد که CBT می‌تواند به روش‌های مختلفی به افراد مبتلا به اختلال دوقطبی کمک کند:
- کاهش شدت شیدایی
- بهبود علائم افسردگی
- کاهش میزان عود
- بهبود عملکرد روانی-اجتماعی
خلاصه کلام
افسردگی دوقطبی یک دوره افسردگی است که به عنوان بخشی از چرخه خلقی در اختلال دوقطبی رخ می‌دهد. اگرچه بسیار رایج است، اما دوره افسردگی برای تشخیص دوقطبی نوع I الزامی نیست. با این حال، بخشی از معیارهای دوقطبی نوع II است. اگر فکر می‌کنید که دچار افسردگی دوقطبی هستید، تنها نیستید. برای شروع یک رژیم درمانی، مراجعه به یک متخصص سلامت روان را در نظر بگیرید. (منبع)
لطفا مقالات مرتبط دیگر را مطالعه کنید