چشمانداز کودکانی که توهم دارند چیست؟ تحقیقات نشان میدهد که ۷۵ تا ۹۰ درصد از توهمات دوران کودکی موقتی هستند و به مرور زمان خود به خود برطرف میشوند. اغلب، توهمات در کودکان را میتوان با درک و اطمینان خاطر ملایم از سوی والدین و بدون نیاز به درمان مدیریت کرد. برای کودکانی که اختلالات غیر روانپریشی دارند، مدیریت استرس و رواندرمانی میتواند به بهبود پریشانی مربوط به توهمات کمک کند.
به ندرت، برای توهماتی که ادامه مییابند و به سایر درمانها پاسخ نمیدهند، داروهای ضد روانپریشی ممکن است مفید باشند. یک بررسی در سال ۲۰۱۳ نشان داد که تنها ۷ درصد از کودکانی که تجربیات توهمی را گزارش میکنند، در مراحل بعدی زندگی دچار اختلال روانپریشی شدهاند.
چه چیزی باعث توهم میشود؟
علل مختلفی برای توهمات وجود دارد. محرکها میتوانند شامل موارد زیر باشند:
- تب
- میگرن
- کمبود خواب
- اختلال دوقطبی
- افسردگی اساسی با ویژگیهای روانپریشی
- اختلالات عصبی
- اختلالات روانپریشی
- مصرف دارو یا مواد
توهمات روانپریشی چگونه به نظر میرسند؟ توهمات بصری ممکن است شامل تصاویر بصری پیچیدهای از افراد، حیوانات یا اشیاء باشد. توهمات شنیداری ممکن است شامل چیزهایی مانند گریه افراد، موسیقی و سایر صداهایی باشد که دیگران نمیشنوند.
تفاوت بین توهم و هذیان چیست؟
چشمانداز کودکانی که توهم دارند چیست؟ توهم شامل شنیدن، دیدن، بوییدن، چشیدن یا احساس چیزی است که در واقعیت وجود ندارد. هذیان یک باور غلط است که فرد فکر میکند واقعی است.
چه چیزی به توقف توهم کمک میکند؟
راههای موثر برای کاهش توهم عبارتند از:
- دارو
- مدیریت استرس
- ورزش منظم
- خواب خوب
- اجتناب از موادی مانند الکل (منبع)
لطفا مقالات مرتبط دیگر را مطالعه کنید